Je kindje laten dopen kan op de eerste zaterdag van de maand.

Je doet de aanvraag bij Ria Fransen (tel nr 0492 641 980 )

of Sonja Willems ( tel nr 0471 939 750 )

of via info@penicolaasvanpoppel.be

Lindsay en Tom kozen er voor om hun dochtertje Loes te laten dopen in onze kerkgemeenschap. Hieronder vind je hun getuigenis.

Waarom hebben jullie je dochtertje laten dopen?

We willen haar een kans geven om deel uit te maken van deze gemeenschap, die leeft volgens de tradities, de waarden en de normen waar we zelf veel belang aan hechten zoals familie, eerlijkheid en respect voor elkaar. Het betekent voor Loes ook dat ze bij God terecht kan. Zowel als ze verdrietig is of blij, maar ook als ze fouten maakt. De verhalen uit de Bijbel leren haar dat het leven niet altijd makkelijk zal gaan. Als het dan moeilijk wordt, krijgt ze via deze verhalen kapstokken aangereikt die haar kunnen helpen om terug op het goede spoor te raken. Ze laten haar groeien in haar ‘mens zijn’.

Welke christelijke waarden willen jullie meegeven aan jullie kindje?

Vooral naastenliefde! Het belangeloos inzetten voor anderen en de andere aanvaarden zoals die is. Natuurlijk is het ook belangrijk dat ze voor zichzelf opkomt, maar dit mag nooit ten koste gaan van anderen. Daarnaast ook dankbaarheid, in de ruimste zin van het woord. Dankbaar voor alles wat ze materieel heeft maar ook voor het leven, de natuur, de kleine dingen die haar gelukkig maken. We willen haar laten genieten van alle momenten en haar ten volle laten leven.

Wat heb je ervaren tijdens de doopplechtigheid?

Het meest opvallend vond ik de aanwezigheid van de hele familie tijdens de plechtigheid. Iedereen wilde deel uit maken van dit belangrijk moment in haar leven. Hoewel het geloven geen evidentie meer is in deze maatschappij wilde elk familielid haar persoonlijk welkom heten in de geloofsgemeenschap door haar een kruisje te geven. Dit kleine gebaar toont aan hoeveel mensen haar omgeven en haar willen steunen. Hoewel tradities zeer belangrijk zijn in de christelijke kerk viel mij de ongedwongen en spontane sfeer op tijdens de viering, met ruimte voor een eigen invulling.

Bij de eerste communie nemen we kinderen mee in de eucharistie

• omdat wij willen dat ook zij ontdekken dat Jezus hen heel nabij is

• omdat we die Blijde Boodschap belangrijk vinden voor hun leven,

• omdat wij willen dat ze steun vinden in een gemeenschap van mensen

• en vooral omdat we hen willen helpen te geloven dat leven sterker is alles wat het leven moeilijk maakt.

‘Communie’ betekent ‘verbondenheid’. Kinderen mogen delen in de verbondenheid van een gelovige gemeenschap, die samenkomt rond God en Jezus. Bij de voorbereiding van de eerste communie worden gezinnen geholpen door de school en de parochie.

Geloven is, net als leven, een voortdurende zoektocht naar zekerheden, naar wat je echt wil, naar wat kan en mag. Naar wie je bent en wie je wil worden. Op deze zoektocht wil een groot team van catechisten de vormelingen begeleiden.

10 om te zien

Tijdens 10 bijeenkomsten bij de catechist thuis en tijdens 10 vieringen willen de catechisten, de vormelingen zoveel mogelijk helpen op de weg naar de belangrijke dag, die het Vormsel is. We trachten eerlijke antwoorden te geven op de vragen die ons geloof ons stelt. Tijdens de lessen en de vieringen komen verschillende thema’s aan bod. Zo maken we kennis met onszelf, ons geloof, de kerk, de Bijbel. We onderzoeken wat “vormen” nu echt betekent en we gaan op zoek naar de vraag: waarom geloof ik en hoe kan ik bijdragen aan deze gemeenschap van gelovigen.

Startdag en geloofsnamiddag

We organiseren jaarlijks een startdag in het museumpark Oriëntalis te Nijmegen. Hier gaan we een hele dag op verkenning naar de oorsprong van ons geloof en maken we kennis met de drie religies van het boek. Het is een wonderlijke reis doorheen oude culturen en tradities.

Tijdens een namiddag vlak voor het Vormsel bereiden we onze vormelingen voor op de grote dag met drie activiteiten: muziek, geloofsverdieping en plusserswerking. We zingen erop los, we maken op een creatieve manier kennis met de goede week en we stellen IJD (interdiocesane jeugddienst) en de plusserswerking voor.

Het Catechistenteam Onze Lieve Vrouw Arendonk hoopt dat je hiermee wel 10 goede redenen vindt om je Vormsel met ons te beleven.

Wij kijken er in ieder geval steeds weer naar uit!

Liefde en vriendschap zijn grote geschenken in een mensenleven. Jonge mensen brengen deze geschenken in een kerkelijk huwelijk voor God en vragen om Zijn Zegen. Ze vieren hun liefde en trouw te midden van de gelovige gemeenschap en vragen om onze steun. Als voorbereiding op deze grote dag hebben ze –verspreid over een jaar- een viertal gesprekken met de priester. Gaandeweg wordt de viering opgebouwd tot een bijzonder moment. In het daarop volgend jaar houden we voor alle trouwers een terugkomdag met een gezellige barbecue.

Enkele getuigenissen:

Wanneer je aankondigt dat je gaat trouwen, krijg je allerlei verhalen over ‘den ondertrouw bij de pastoor’ te horen. Bij ons is dat heel goed meegevallen! Pater Luc stelt je op je gemak, je krijgt een lekker biertje (voor de liefhebbers) en je kan openlijk spreken. Ook het voorbereiden van de huwelijksviering gebeurt tijdens deze bijeenkomsten: met een kaft vol materiaal kan je eerst zelf aan de slag en dit overloop je samen met pater Luc. Het zijn kleine, fijne stapstenen naar die grote dag!

De barbecue met de trouwers van het afgelopen jaar is een absolute meevaller! Je kan oude bekenden tegenkomen en nieuwe mensen leren kennen. Een kleine bezinning in de tuin van pastorij, een zomers aperitief, een verzorgde barbecue en een heerlijk dessertenbuffet maken dit tot een geslaagde zondagnamiddag. Zo is trouwen meer dan die ene grote dag!

De huwelijksviering was een weerspiegeling van de belofte die wij namen als jong koppel, omringd door familie en vrienden. We werden verbonden in onze belofte met elkaar, met anderen, maar ook met ons geloof. Een geloof dat sterk werd bezegeld tijdens deze viering. Tien jaar later kijken wij nog altijd met plezier terug en voelen wij ons gesterkt door het sacrament van het huwelijk.

Iemand van je familie is overleden. Dan komt de tijd van waardig afscheid nemen. Dan komen ook de vragen, diepere vragen over het mysterie van leven, sterven, eeuwigheid. Maar ook vele praktische vragen.

Deze informatie wil helpen om dit laatste afscheid van je geliefde waardig en levensnabij te maken binnen het kader van ons christelijk geloof en onze parochiegemeenschap. Hierbij willen we ook graag rekening houden met de wensen van de overledene en de familie.

Kiezen voor begrafenis of crematie

De uiteindelijke keuze voor begrafenis of crematie ligt bij de familie die hierbij rekening houdt met de wensen van de overledene. Vanuit christelijk standpunt zijn beiden mogelijk: toevertrouwen van het lichaam aan de aarde of aan het vuur. De uitvaartverzorger beschikt hieromtrent over alle informatie.

Eigen inbreng van familie

Actieve betrokkenheid van de nabestaanden tijdens de viering, kan veel betekenen bij het verwerken van verdriet. Deze betrokkenheid kan op diverse manieren tot uiting komen : in symbolen, kaarsen, bloemen… en zeker ook in woorden.

We nodigen de nabestaanden dan ook uit om vooraf, samen met de voorganger, mee te werken aan de opmaak van de viering. Dat kan zijn een begroeting of slotwoord, een gedicht of zelf geschreven tekst, een lezing of voorbede …

Het herdenken van onze overledene

Onze overledene verdwijnt niet zomaar uit ons leven.Ook in onze parochiegemeenschap willen we dit bewust inbouwen.

In de weekendvieringen wordt telkens voor de overledene en de getroffen familie gebeden en regelmatig wordt in de kerk een kruiswegmeditatie gedaan. Dit geeft nabestaanden extra kansen om te gaan met gevoelens van eenzaamheid en verdriet.

In de avondliturgie van Goede Vrijdag en de wake van Allerheiligen wordt bijzonder voor de overledenen en de families gebeden. Tijdens Allerheiligen worden ook de gedachteniskruisjes aan de families uitgereikt.

Nabestaanden kunnen een ‘misintentie’ aanvragen op de pastorie.

Tijdens de desbetreffende eucharistieviering wordt de overledene dan ook speciaal herdacht en genoemd. Door de eucharistie mee te vieren, betuigen de familie, vrienden, buren … hun geloof en hoop in de gemeenschap van God.